بررسی رابطه ی بین شیوه های تصمیم گیری مدیران و سلامت سازمانی در گروه های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان

زمینه و هدف: شیوه تصمیم ­ گیری مدیران می ­ تواند در راستای عملکرد صحیح گروه ­ های آموزشی در دانشگاه ­ ها مؤثر باشد و تأثیر مثبت آن بر سلامت سازمانی گروه سبب افزایش اثربخشی آن می­گردد. هدف از انجام این پژوهش بررسی رابطه­ی بین شیوه­های تصمیم­گیری مدیران و سلامت سازمانی در گروه­های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان است.       روش بررسی: نوع پژوهش توصیفی، همبستگی است. جامعه آماری این مطالعه، شامل کلیه ی اعضای هیئت علمی دانشکده­های دانشگاه(594 نفر) در سال تحصیلی 88- 1387 بود و یک نمونه 234 نفری با روش نمونه­گیری طبقه­ای تصادفی انتخاب شد. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه­ی محقق ساخته­ی شیوه­ی تصمیم­گیری و پرسشنامه­ی استاندارد سلامت سازمانی هوی و فیلدمن(1990) بود . پایایی آن­ها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ (86/0=1 r2 =92/0 ،r ) محاسبه گردید . تجزیه و تحلیل داده­ها با استفاده از نرم افزار (spss (15 و در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی صورت گرفت.     یافته ها: نتایج نشان داد که شیوه­ی تصمیم­گیری مشورتی، بیشترین میانگین و شیوه­ی تصمیم­گیری آمرانه، کم­ترین میانگین را در میان مدیران گروه­ها دارد. همچنین میزان سلامت سازمانی بیشتر از سطح متوسط بوده، لیکن میزان یگانگی نهادی و نفوذ مدیر در سطح متوسط بوده است. از طرفی، رابطه­ی بین نمرات شیوه­ی تصمیم گیری و ابعاد سلامت سازمانی معنادار و مثبت بوده است. لیکن رابطه­ی بین نمرات تصمیم­گیری آمرانه و ابعاد حمایت منابع و روحیه ، رابطه­ی بین نمرات تصمیم­گیری مشورتی و بعد یگانگی نهادی، رابطه­ی بین نمرات تصمیم­گیری مشارکتی و ابعاد یگانگی نهادی، حمایت منابع، روحیه و تأکید علمی از نظر آماری معنادار نیست. بحث و  نتیجه گیری: تصمیم گیری مبتنی بر مشورت و مشارکت در گروه­های آموزشی می­تواند موجب تقویت و حفظ سلامت سازمانی شود. روحیه بالای اعضا و یگانگی نهادی از ابعاد مهم سلامت سازمانی بوده و به ارتقاء فرآیندهای آموزش و پژوهش در گروه­ها منجر خواهد شد.